Κεφάλαιο 142

Καθώς το αυτοκίνητό τους πλησιάζει πιο κοντά στο πακετοστάσιο, η καρδιά της Λεϊλά χτυπάει δυνατά από νευρικότητα, ένα ανήσυχο συναίσθημα που της έχει σπάσει τα νεύρα.

Έχουν περάσει πέντε χρόνια από την τελευταία φορά που είδε τον Τέιτουμ, πέντε χρόνια από την τελευταία φορά που είδε τον άντρα που αγαπούσε μαζί της μόνο για να την προδώσει, πέντε χρόνια από τότε που την κοίταξε στα μάτια και της είπε ότι η ποινή της ήταν θάνατος ακόμα και όταν το παιδί του μεγάλωνε μέσα της, πέντε χρόνια από τότε που πήρε πίσω την υπόσχεσή του να μην την αφήσει ποτέ και την είδε να πηδάει στην αβέβαιη μοίρα της.

Ανεξάρτητα από το πόσο δυνατή φαίνεται εξωτερικά, η αίσθηση ότι τον ξαναβλέπει την κάνει πραγματικά νευρική, δεν ξέρει αν έχει μέσα της να συγκρατηθεί από το να του ξεσπάσει, να ξεφορτωθεί όλη την πίκρα και το θυμό που έχει βάλει στο στήθος της πάνω του.