Κεφάλαιο 15

Ζητωκραυγές, αστεία, χαμόγελα, γέλια, όλοι φαίνονται χαρούμενοι, όλοι φαίνεται να διασκεδάζουν, απολαμβάνουν αυτό το μεσημεριανό γεύμα, αλλά όχι η Leila, απλώς μαχαιρώνει το φαγητό της, κάνει μερικές φορές σχόλια όταν πρέπει και διατηρεί αυτό το ήρεμο αλλά ψεύτικο χαμόγελο στο πρόσωπό της.

Ήταν στο επίκεντρο της προσοχής όποτε επισκεπτόταν τον Άλφα Ντάρεν, οι ερωτήσεις και οι γρίφοι του για να τεστάρει την εξυπνάδα των ανθρώπων της στράφηκαν, αλλά τώρα, είναι σαν να μην τη βλέπει καν, να μην την βλέπει κανείς, ούτε αυτός, ούτε η γυναίκα του, ούτε καν ο σύζυγός της.

"Το να σώσω τη ζωή της Leila ήρθε ως ένστικτο για μένα. Πάντα πίστευα ότι θα γίνω η Luna από τα δέκα μου και το θεωρούσα καθήκον μου να σώσω τη ζωή ενός υποκειμένου", απαντά η Carmela σε μια ερώτηση του Alpha Darren και το δωμάτιο σωπαίνει, όλα τα βλέμματα πέφτουν στη Leila.