Κεφάλαιο 93

Η Λέιλα μυρίζει πίσω τα δάκρυά της και σκουπίζει τις λίγες σταγόνες που ξεφεύγουν καθώς αναβοσβήνει με το πίσω μέρος του χεριού της προτού κλείσει αργά την πόρτα και σέρνει τα βαριά πόδια της προς την Ανταλίν.

«Έλα, κάτσε δίπλα μου», η Adaline χαϊδεύει τον χώρο δίπλα της στο κρεβάτι.

Η Λέιλα κάθεται, παρακολουθώντας από κοντά την έκφραση ψυχής της Ανταλίν, η καρδιά της χτυπάει απαλά και η Λέιλα αισθάνεται εκπληκτικά ήρεμη όταν η Ανταλίν ακουμπά τα χέρια της στον μηρό της για να σταματήσει τη Λέιλα να κουνήσει τα πόδια της.