Pobierz aplikację

Apple Store Google Pay

Lista rozdziałów

  1. Rozdział 101
  2. Rozdział 102
  3. Rozdział 103
  4. Rozdział 104
  5. Rozdział 105
  6. Rozdział 106
  7. Rozdział 107
  8. Rozdział 108
  9. Rozdział 109
  10. Rozdział 110
  11. Rozdział 111
  12. Rozdział 112
  13. Rozdział 113
  14. Rozdział 114
  15. Rozdział 115
  16. Rozdział 116
  17. Rozdział 117
  18. Rozdział 118
  19. Rozdział 119
  20. Rozdział 120
  21. Rozdział 121
  22. Rozdział 122
  23. Rozdział 123
  24. Rozdział 124
  25. Rozdział 125
  26. Rozdział 126
  27. Rozdział 127
  28. Rozdział 128
  29. Rozdział 129
  30. Rozdział 130
  31. Rozdział 131
  32. Rozdział 132
  33. Rozdział 133
  34. Rozdział 134
  35. Rozdział 135
  36. Rozdział 136
  37. Rozdział 137
  38. Rozdział 138
  39. Rozdział 139
  40. Rozdział 140
  41. Rozdział 141
  42. Rozdział 142
  43. Rozdział 143
  44. Rozdział 144
  45. Rozdział 145
  46. Rozdział 146
  47. Rozdział 147
  48. Rozdział 148
  49. Rozdział 149
  50. Rozdział 150

Rozdział 159

Królowa była jedną z najwspanialszych postaci w tym dramacie. Znosiła hańbę i ciężki ciężar. Z jednej strony musiała znosić ból dzielenia się mężem z innymi kobietami. Z drugiej strony musiała być hojna jako matka narodu. Nie mogła przynieść wstydu pałacowi, mimo że była pogrążona w żałobie.

Musiałaby zawsze pamiętać o swojej pozycji, przypominając sobie, że Król nie może kochać ludzi, żeby ją znieczulić. Trzymała swoje uczucia na wodzy, dopóki nie odkryła, że Król zakochał się w głównej bohaterce. Wiara, której Królowa trzymała się przez wiele lat, upadła, a nienawiść z powodu zdrady wdarła się do środka. Kochała go, ale nie mogła go zdobyć. Miłość do nienawiści była największym urokiem tej postaci.

Lucy wzięła głęboki oddech i wczuła się w rolę. Gdy zaczęła mówić, ludzie bawiący się swoimi telefonami przestali i obserwowali ją. Lucy była całkowicie pochłonięta rolą. Każdy jej ruch, nawet bez żadnych rekwizytów, pozwalał każdemu rozpoznać, co robi. Lucy wypowiadała swoje kwestie wyraźnie, a jej emocje były po prostu odpowiednie, szczególnie w sposobie, w jaki radziła sobie ze szczegółami. Jej uśmiech, gdy uśpiła Księcia, wprawiał ludzi w dreszcze, gdy pomyśleli o tym uważnie. Jednak ten sam uśmiech wydawał się normalny dla innych, którzy nie wiedzieli, że jest złoczyńcą.

تم النسخ بنجاح!