App downloaden

Apple Store Google Pay

Hoofdstukkenlijst

  1. Hoofdstuk 201 Tak Tweehonderd en één
  2. Hoofdstuk 202 Tak Tweehonderdtwee
  3. Hoofdstuk 203 Tak Tweehonderddrie
  4. Hoofdstuk 204 Tak Tweehonderdvier
  5. Hoofdstuk 205 Tak Tweehonderdvijf
  6. Hoofdstuk 206 Tak Tweehonderdzes
  7. Hoofdstuk 207 Tak Tweehonderdzeven
  8. Hoofdstuk 208 Tak Honderd en Acht
  9. Hoofdstuk 209 Tak Tweehonderdnegen
  10. Hoofdstuk 210 Tak Tweehonderdtien
  11. Hoofdstuk 211 Tak Honderd en Elf
  12. Hoofdstuk 212 Tak Tweehonderd en Twaalf
  13. Hoofdstuk 213 Tak Tweehonderddertien
  14. Hoofdstuk 214 Tak Tweehonderdveertien
  15. Hoofdstuk 215 Tak Tweehonderdvijftien
  16. Hoofdstuk 216 Tak Tweehonderdzestien
  17. Hoofdstuk 217 Tak Tweehonderdzeventien
  18. Hoofdstuk 218 Tak Tweehonderdachttien
  19. Hoofdstuk 219 Tak Tweehonderdnegentien
  20. Hoofdstuk 220 Tak Tweehonderdtwintig
  21. Hoofdstuk 221 Tak Tweehonderdeenentwintig
  22. Hoofdstuk 222 Tak Tweehonderdtweeëntwintig
  23. Hoofdstuk 223 Afdeling Honderd Drieëntwintig
  24. Hoofdstuk 224 Tak Tweehonderdvierentwintig
  25. Hoofdstuk 225 Tak honderdvijfentwintig
  26. Hoofdstuk 226 Tak honderdzesentwintig
  27. Hoofdstuk 227 Tak Tweehonderdzevenentwintig

Hoofdstuk 1 Tak één

"Wat bedoel je daar in vredesnaam mee?" vroeg Julia. Ze had de afgelopen tien minuten voor de rechtbank aan de telefoon staan ruziën.

Vandaag was haar trouwdag. Zij en haar jeugdliefde Brad zouden hier om half elf 's ochtends aanwezig zijn om te trouwen.

"Brad, het is kwart voor elf 's ochtends, waar ben je?" vroeg ze met trillende stem.

"Julia, ik kom vandaag niet," zei Brad.

"Wat bedoel je daarmee? We gaan vandaag trouwen," zei ze opnieuw. Deze keer voelde ze iets in haar ogen druppelen. Ze snikte om de tranen weg te drijven, zodat haar make-up niet zou verpesten.

"Julia, ik denk niet dat ik genoeg van je hou om met je te willen trouwen en samen in hetzelfde huis te wonen," zei hij. Ze voelde haar hart in haar schoenen zinken.

Ze waren al samen bezig met het plannen van de bruiloft sinds hij haar ten huwelijk had gevraagd. Hij wist van haar droom om te trouwen en in een huis te wonen met een tuin waar de kinderen konden spelen. Hij had geen huis met een tuin, maar ze waren van plan er een te kopen.

"Ik zal je niet dwingen om een huis met een tuin te kopen," zei ze. Waarschijnlijk werd de financiële last hem te zwaar. De reden voor de bescheiden bruiloft was de financiële situatie. Ze waren allebei niet rijk, maar als ze samen zouden werken, zouden ze comfortabel kunnen leven.

Omdat ze allebei wees waren, hadden ze niemand om uit te nodigen voor de privébruiloft. Ze besloten een privébruiloft te houden en het later aan hun vrienden te vertellen.

"Brad, lieverd, ga je niet met me mee?" klonk een stem vanuit de kamer. Julia wist dat de stem haar bekend in de oren klonk, maar ze kon hem op dat moment niet plaatsen.

"Wie is dat?", riep Julia met een gesmoorde schreeuw.

"Begin je dingen te horen?" vroeg Brad haar.

Julia wist dondersgoed dat ze een bekende stem hoorde. Ze kende die stem. Het was de stem van haar beste vriendin.

"Is dat Emma?" vroeg ze, dit keer terwijl tranen uit haar tweede oog stroomden.

"Waarom zou Emma hier zijn?", vroeg Brad.

Julia had altijd al argwaan gehad tegenover haar vriendin en vriend, en eindelijk werden haar vermoedens bewaarheid.

"Julia, ga naar huis en ik kom je 's avonds ophalen," zei hij.

"Ik zou hier wachten tot je er bent," zei Julia. Haar stem klonk smekend. "Ik zou je vergeven, zelfs als je me bedroog. Kom alsjeblieft gewoon hierheen en breng me niet in verlegenheid," voegde ze er smekend aan toe.

"Oké, ja, Emma is hier en je weet Julia, het is uit tussen ons. Ik kan niet met je trouwen of bij je blijven. Laten we hier maar uit elkaar gaan," zei hij.

"Nee, alsjeblieft," smeekte Julia, haar gezicht nu doorweekt van tranen. Haar smeekbeden werden beantwoord met een lege stilte. Brad had het gesprek afgebroken.

Julia rukte de telefoon uit haar oren en besloot opnieuw te bellen, maar ze ontdekte nu dat het gesprek niet doorkwam. Brad had haar lijn geblokkeerd.

Ze hurkte vooraan in het gerechtsgebouw. Het kon haar niet schelen of mensen naar haar keken. Haar hart was eruit gerukt, in meerdere stukken gebroken en aan haar gegeven.

Ze huilde hevig, maar kon het gesprek van de man die nog geen meter bij haar vandaan stond, toch niet onderdrukken.

تم النسخ بنجاح!