Κεφάλαιο 178 Αυτός είμαι

Κοιτάζοντας το γραπτό σημείωμα στο χέρι του, ο Λουίτζι τράβηξε το πρόσωπό του σε ένδειξη αποδοκιμασίας.

« Αυτό είναι ηλίθιο. Αν δεν με άκουγε προσωπικά, γιατί να άκουγε κάποιο ανόητο σημείωμα που έγραψα;» είπε μέσα του ο Λουίτζι. Αναστενάζοντας, σηκώθηκε όρθιος, καταδιώκοντας προς τον κάδο απορριμμάτων δίπλα στην πόρτα.

Ήταν έτοιμος να το πετάξει μέσα, όταν μια άλλη σκέψη σκέφτηκε στο μυαλό του.