Hoofdstuk 6 Verboden genoegens

Samantha's perspectief

De intercom op mijn bureau zoemde.

"Samantha," vulde de sexy stem van mijn baas de lucht. "Mijn kantoor, nu."

Oei. Dat klonk niet best. Ik werkte al twee dagen voor Alexander. Twee helse dagen. Ik wist niet zeker of ik het wel goed deed. Hij had de afgelopen twee dagen flink tegen me geschreeuwd. Het was niet mijn schuld dat ik niet getraind was voor deze baan. En hij was een verdomde perfectionist.

Ik zuchtte, streek mijn rok glad en liep zijn kantoor binnen. Hij zat aan zijn bureau, met een woeste, boze blik terwijl hij me aanstaarde.

In zijn hand lag een tablet. Ik pruilde toen ik naar hem toe liep. Ik was enorm jaloers op die tablet. Hij zat in zijn handen, onder die vingers.

Die stevige vingers die me twee dagen geleden op mijn kont hadden geslagen. Alexander had me sindsdien niet meer aangeraakt. Ook mijn cliënt had me zo behoeftig als de hel achtergelaten. Het maakte niet uit hoe vaak ik mezelf aanraakte. Het was niet zo prettig als toen een van beide mannen me had aangeraakt.

"U noemde mij Gav-Meneer Donovan?"

Ik dacht niet dat het mogelijk was, maar zijn ogen vernauwden zich nog verder.

"Wat staat er op mijn programma voor elf uur?"

Ik fronste en tikte op mijn wang terwijl ik probeerde me te herinneren. "Een vergadering met het publiciteitsteam?"

"Vertel me dan eens, Samantha," ik perste mijn dijen tegen elkaar toen ik mijn naam hoorde. "Waarom heeft de Nicholas Company me een e-mail gestuurd om een vergadering voor elf uur te bevestigen?"

Eh... Nou ja, shit. Ik moet de timing verkeerd hebben geplaatst en zo.

Ik lachte nerveus naar hem. "Ah, ik moet de timing verknoeid hebben. Ik stuur ze een-"

Zijn vuist sloeg op het bureau toen hij opstond. Ik slikte en keek hem overeind. Zelfs het pak dat hij droeg, zag eruit alsof het aan flarden zou scheuren als hij ook maar zou bewegen.

"Ik weet het niet zeker, juffrouw Caldwell," grinnikte hij, terwijl hij aan zijn stropdas trok. "Waarom dacht u dat u zich zo nonchalant over mijn werk kon uitlaten?"

Ik knipperde met mijn ogen. Waarom klonk hij in vredesnaam boos? Het was een simpele vergissing.

"Het enige wat ik hoef te doen is een nieuwe afspraak maken," zei ik, terwijl ik mijn handen in verwarring spreidde. "Ik snap niet wat het probleem is."

"Het probleem is dat jouw onvoorzichtigheid mij niet goed uitkomt!"

"En dat allemaal vanwege een vergadering?" snauwde ik, terwijl ik met mijn ogen rolde. "Kijk, Alexander, je hoeft het niet te ver te drijven -" "Voor jou is het meneer Donovan," snauwde hij.

"Ik noem je al Alexander sinds ik geboren ben!" zeurde ik.

Waarom moet ik je Donovan noemen? Het is zo raar en je klinkt als een oude man -"

Ik hoorde hem een vloek mompelen voordat hij een hand over zijn gezicht streek. "Zo is het. Je bent ontslagen, Samantha."

Zijn woorden maakten een einde aan mijn gezwets.

"Wat?" bracht ik uit.

"Je bent ontslagen. Ik heb je aangenomen als gunst aan Caldwell, maar ik kan echt geen verwend nest verdragen!"

"Dat kun je niet maken!" schreeuwde ik, terwijl ik naar hem toe rende. Ik pakte zijn arm vast.

"Voor zover ik weet," zei hij traag, "ben ik hier de baas,"

"Alsjeblieft," smeekte ik, terwijl ik mijn hoofd schudde. "Ik kan niet ontslagen worden! Papa gaat me dwingen met Chad te trouwen!"

Zijn ogen vernauwden zich tot spleetjes. "Is dat zo?"

"Ja!" riep ik. "Hij blijft maar onzin verkondigen over dat ik discipline nodig heb. Ik wil niet met die kerel trouwen!"

"Ik ben niet gek, Samantha," mompelde Alexander. Was het alleen ik, of boog hij zich naar me toe. "En je vader heeft gelijk. Je bent een verwend nest dat discipline nodig heeft."

Discipline. De manier waarop hij dat woord uitsprak, deed me denken aan hoe hij me in zijn auto een pak slaag gaf. Ik likte mijn lippen af en mompelde iets.

"Tracht mij dan maar."

De lucht werd dik terwijl zijn ogen overal waar hij me volgde mijn huid brandden. Ze vielen op mijn lippen, gingen er vervolgens langs, naar mijn op en neer gaande borsten en mijn dijen.

"Je hebt geen idee wat je zegt," gromde hij.

"Ja," fluisterde ik, terwijl ik de afstand tussen ons verkleinde en tegen zijn harde lichaam aandrukte. Zijn spieren trilden onder mijn aanraking en ik liet een zacht spinnen van voldoening horen. "Geef me discipline, Alexander."

Hij liet een zacht, rommelend geluid horen voordat hij sprak. "Klim op het bureau. Ik wil dat je op handen en voeten zit,"

Ja, papa, wilde ik zeggen, maar ik beet op mijn tong. Ik klom op zijn bureau, me bewust van zijn blik, en trok mijn rok omhoog om mijn billen te laten zien.

Hij siste en gaf er een klap op. "Ik heb je niet gevraagd dat te doen!"

"Het spijt me," jammerde ik, zwaar ademend terwijl ik zijn volgende zet verwachtte.

Hij zou me een klap geven zoals hij twee dagen geleden deed en misschien kon ik hem deze keer zover krijgen dat hij mijn kutje aanraakte. Ik sloot mijn ogen en kreunde terwijl ik me voorstelde hoe hij me met zijn vingers neukte.

Het was zo smerig. Ik dacht aan de beste vriend van mijn vader, een man oud genoeg om in alle opzichten mijn vader te zijn. En toch kon ik alleen maar denken aan hoe hij me helemaal kapot neukte.

"Stilte!" riep Alexander.

Ik keek achterom en zag dat hij zijn riem omhoog deed en op mijn achterste sloeg.

"Wat doe je?!" schreeuwde ik, terwijl ik mijn ogen stijf dichtkneep van de pijn.

"Ik disciplineer je!" gromde hij, terwijl hij me keer op keer met zijn riem op mijn kont sloeg.

"Alexander," snikte ik, terwijl de tranen over mijn gezicht stroomden. "Alexander, alsjeblieft!"

"Je wilde dit toch?" gromde hij. "Je wilde gedisciplineerd zijn, meisje. Dus je neemt het verdomme wel!"

"Stop, alsjeblieft!" riep ik, terwijl ik op het bureau neerplofte en niet meer overeind kon blijven. Snikkend sloeg hij me zo hard in mijn kont dat het pijn deed om zelfs maar te bewegen. "Je bent een monster! Je bent gek geworden!"

Toen hield het geselen op. Zijn grote hand streelde mijn pijnlijke kont en ik probeerde hem van me af te schudden.

"Raak me niet aan!" beet ik kribbig. "Je bent gek!"

Hij grinnikte en spreidde mijn dijen om mijn kutje te laten zien. "Ben ik gek?"

"Ja! Ja, dat ben je!" gilde ik toen twee dikke vingers tegen mijn slipje drukten en lichtjes naar binnen duwden. "Oh,"

Oh, het voelde zo goed toen zijn vingers me neukten. Zachte kreunen rolden door mijn open lippen terwijl ik mijn ogen sloot om van het gevoel te genieten.

Hij boog zich naar me toe en mompelde in mijn oor: "Waarom is je onderbroek dan nat, meisje?"