Rozdział 477

Ponieważ nikt nie wszedł przez drzwi, Eva pomyślała, że wykorzysta okazję. Jej oczy znów pobiegły po pokoju, szukając czegoś — czegokolwiek — co mogłoby jej pomóc. W pobliżu, zaledwie kilka kroków od niej, znajdował się stos skrzynek, przykryty ciężką folią plastikową. Ściany były zardzewiałymi metalowymi półkami, w połowie pustymi, ale zaśmieconymi starymi narzędziami i śrubami. Wysiliła się, żeby zobaczyć dalej, wyciągając szyję, żeby przyjrzeć się cieniom z tyłu magazynu, ale nic się nie wyróżniało. Miejsce było niemal niepokojąco puste.

„ Wstyd. Mojej torebki nie ma przy sobie”. Gdyby tylko jej torebka była gdzieś w zasięgu wzroku, byłoby jej łatwiej. Ale wiedziała, że mężczyźni, którzy ją porwali, przeszukaliby ją, a sztylet, który zawsze nosiła przy sobie, został już wyrzucony.

Niedługo wrócą - przypomniała sobie. Musiała być gotowa.