Hoofdstuk 209
Noah omhelsde haar van achteren en verontschuldigde zich haastig: "Wees niet boos, Mel. Het is allemaal mijn schuld! Ik had niet boos moeten worden en tegen je moeten schreeuwen, want ik geef om jou en niet alleen om de baby. Jullie zijn allebei even belangrijk." Hij kuste haar in haar nek terwijl hij zichzelf uitlegde.
"Waarom kijk je hier niet naar als je me niet gelooft?"
Noah haalde een klein fluwelen doosje tevoorschijn. Hij was van plan haar formeel ten huwelijk te vragen, maar dat maakte niet meer uit, haar glimlach was belangrijker.