Hoofdstuk 374

Een gedachte flitste door Eleanors hoofd. Ze zag zijn gezicht en wilde hem plagen. Ze glimlachte zachtjes en zei half grappend: "Ik vind de winkel best interessant. Waarom koopt u hem niet, meneer Russell?"

Natuurlijk maakte ze maar een grapje. Hoe rijk een zakenman ook was, hij moest plannen voordat hij iets deed. Het was niet zoals kleren kopen waar je kon kopen wat je maar wilde.

Ze was echter vergeten dat Max geen gewoon mens was. Voor hem was het kopen van zo'n winkel niet hetzelfde als het kopen van kleding. Het was net zo simpel als het kopen van een kop koffie of een broodje.