Rozdział 213 Pocałunek w ciemności

Gdy grała muzyka, Eliza zaczęła tańczyć. Po wyzdrowieniu poszła na lekcje tańca. „To było zabawne, że nie mogłam, za nic w świecie, nauczyć się tańczyć w przeszłości. Myślałam nawet, że nie mam talentu do tańca”. Ale teraz, w mniej niż pół miesiąca, Eliza wiedziała, jak tańczyć towarzysko. Może dlatego, że była młoda i nie starała się wystarczająco, albo może dlatego, że myślała, że dopóki ma Williama, może to zrobić. Teraz, gdy miała w głowie cel zemsty, była oddana wszystkiemu, co robiła.

Tajemniczy mężczyzna tańczył bardzo dobrze. Każdy jego krok był nieskazitelny, tak jak William był wtedy.

Chociaż Eliza nie pomyliła kroków, taniec nadal był dla niej trochę trudny do naśladowania. Nagle ktoś na nią wpadł i zapomniała kroków. Zatoczyła się i wpadła w ramiona tajemniczego mężczyzny. Jego klatka piersiowa wydawała się twarda i silna, ale miała też poczucie znajomości, przez co serce Elizy bolało.