Hoofdstuk 2

Een grote, stevige hand streek over het midden van mijn borstkas en bewoog langzamer naarmate hij lager kwam.

"Blijf doorgaan," zei ik terwijl ik me omdraaide in het bed, naar de warmte van de hand, mijn ogen nog steeds gesloten. Toen werd mijn lichaam dichterbij getrokken totdat mijn rug stevig tegen een stevige, brede borstkas aandrukte. Wacht... van wie was die borstkas precies? Mijn ogen vlogen open toen ik me omdraaide.

Naast mij lag Liam, die langzaam wakker werd.

"Oh, mijn God. Oh mijn God, oh mijn God, oh mijn God. Wat doe je hier?!" gilde ik.

"Nou, dit is mijn bed. Dus..." zei Liam met een schouderophalen.

Ik keek om me heen en realiseerde me toen dat ik in Liams sportkamer was. Ik sprong uit zijn armen, pakte een handdoek, wikkelde die om mijn naakte lichaam en begon te ijsberen.

"Liam, wat hebben we gisteravond precies gedaan?"

Het enige dat ik me van de avond ervoor kon herinneren, was dat ik dronken werd op het feest. Maar alles wat daarna kwam, was een waas. Mijn kleren werden afgescheurd. Mijn benen om Liams stevige lichaam geslagen. Fel gekust door Liam.

"Je zei dat je wraak wilde nemen op Noah, dus dat deed je," zei Liam, terwijl hij me vanaf het bed aankeek. Zijn gespierde borst was helemaal bloot.

Zijn ogen boorden zich in mijn richting terwijl ik heen en weer bleef lopen, terwijl mijn gedachten raasden.

"Ik dacht dat weerwolven niet..." zei ik, en ik stopte net voordat ik echt iets wilde zeggen. Ik kon de zin niet afmaken. Omdat ik me opeens schaamde.

Maar Liam wist precies wat er in mijn hoofd omging. "Dacht je dat ik niet met menselijke meisjes sliep?"

Ik knikte langzaam en mijn ogen werden groot.

Liam haalde zijn schouders op. "Normaal gesproken niet. Menselijke meisjes hebben me nooit geïnteresseerd. Maar ik weet het niet, toen het op jou aankwam, Ella, kon ik mezelf gewoon niet inhouden." Het vuur in Liams ogen brandde.

Ik deed onbewust een stap achteruit en viel recht op zijn computerstoel.

"Oh," was het enige wat ik kon uitbrengen.

"Waarom kom je niet terug naar bed?" stelde Liam voor, terwijl hij zijn ogen geen moment van de mijne afwendde.

Ik schudde mijn hoofd van nee.

Op dat moment klonk er een klop op zijn slaapkamerdeur. "Liam, lieverd, ben je wakker?"

Mijn ogen werden groot van schrik, Dat was zijn moeder aan de andere kant!

Ik rende naar het bed en dook erop, groef me in onder de dekens. Ik klampte me vast aan Liam, probeerde zijn grote lichaam als schild te gebruiken.

"Ja, mam. Ik ben wakker." Zijn stem was hees en diep.

De deur vloog open en onder de donkere dekens kon ik de stem van zijn moeder horen: "Ik heb beneden ontbijt voor je. Je weet dat je je krachten moet op peil houden voor de voetbalwedstrijden." Ze hield even op met praten. En toen..." Schat, wie is dat daar met jou die onder de dekens verstopt zit?"

"Oh, het is gewoon-" voordat Liam die zin kon afmaken, kneep ik wanhopig in zijn dij. Hij schrok. Hij was gek als hij eraan dacht om zijn moeder over mij te vertellen.

"Oh, niemand. Er ligt niemand bij mij onder de dekens."

"Zeker... Hoe dan ook, zorg dat je iets voor je vriendin meeneemt, zodat ze niet te hongerig wordt," zei Liams moeder luchtig. Een paar seconden later hoorde ik de deur open en dicht gaan. Ze was weg. Eindelijk.

Ik strompelde uit bed en begon mijn kleren weer aan te trekken. Ze lagen verspreid over Liams kamer. Ik moest hier weg. Nu.

"Ik weet niet waarom je besloot je te verstoppen, Ella. Dat had je helemaal niet hoeven doen."

"Je maakt een grapje, toch?! Weet je wat er gebeurd zou zijn als je moeder, als iemand erachter was gekomen wat we gisteravond hebben gedaan? Het zou me ruïneren!" Ik stapte in mijn spijkerbroek en trok hem snel omhoog, haastig om de knoop vast te klikken, "Oh mijn God, Noah..."

"Vergeet Noah!" gromde Liam, terwijl hij boosheid op zijn gezicht zag terwijl hij rechtop in bed ging zitten.

Ik schrok van de kracht van zijn woorden. Hij hijgde harder, maar dit keer was het niet vanwege enig verlangen.

"Gisteravond was dat... mijn eerste keer. Ik ben nog nooit met iemand anders geweest. Zelfs niet met Noah." fluisterde ik, terwijl ik mijn armen om mijn middel sloeg.

Liams ogen werden wijd van verbazing. Zijn gezicht werd meteen zachter. "Meen je dat?"

Ik deed mijn mond open om meer te zeggen, maar ik had er nu gewoon geen tijd voor. Ik moest uit zijn huis. En ik moest hier weg zonder dat zijn moeder of vader, of Noah, me zag.

"Ik moet gaan," zei ik. Ik liep naar Liams slaapkamerraam en duwde het open. Gelukkig waren zijn slaapkamer en de mijne zo dichtbij dat ik zo mijn eigen kamer in kon klimmen.

Ik vond het vroeger vreselijk dat onze kamers zo dicht bij elkaar lagen, vooral omdat ik alle andere weerwolven kon zien die hij daarheen bracht. Ik zat op de eerste rij bij allerlei dingen die Liam graag deed in bed met meisjes. Maar vandaag was ik dankbaar voor de korte afstand tussen onze kamers.

Ik klom de kamer uit, een beetje worstelend. Toen voelde ik Liams grote handen mijn middel grijpen en me zachtjes mijn kamer in en op mijn bed duwen.

Ik draaide me om en zei toen: "Bedankt." Liam knikte vanuit zijn slaapkamer, een bezorgde blik op zijn gezicht. Het kon me niet schelen. Ik kon het niet. Ik trok mijn gordijnen dicht.

Ik viel terug op mijn bed, volkomen uitgeput. Er klonk een zoemtoon uit mijn zak. Ik pakte mijn telefoon en keek ernaar. Het was een sms van Noah: Je was op het feest, Ella?

Ik stuurde hem een sms terug: Loop naar de hel!

En toen stuurde hij terug: Kijk, Ella, oké. Ava en ik hebben duidelijk met elkaar geslapen. Maar weet je waarom! Ik ben een mannelijke weerwolf. Iedereen gaat ervan uit dat mijn vriendin een wolvin wordt. Ik heb met Ava geslapen omdat ze, als er iets gebeurt, weerwolfbaby's kan krijgen. Mensen zoals jij en weerwolven zoals ik kunnen zich niet voortplanten!

Was Noah nu serieus? Ik schudde mijn hoofd en stuurde hem een sms terug: We zijn klaar.

Ik kon het risico niet lopen om weer in Noahs baan te worden getrokken, dus blokkeerde ik zijn nummer op mijn telefoon. Ik opende mijn laptop en probeerde mezelf af te leiden met het verhaal waar ik voor school aan werkte. Maar het was de romantiek tussen mij en Noah. En plotseling voelde het allemaal als leugens.

Ik selecteerde het hele verhaal en klikte op verwijderen.

Ik probeerde een ander verhaal te beginnen, maar er kwam niets. Ik moest het huis uit. Ik pakte mijn rugzak, gooide mijn laptop erin en ging naar beneden.

Mijn moeder zat op de bank een boek te lezen. "Hé lieverd, naar school?"

"Ja."

"Perfecte timing. De Gravens broers staan buiten te wachten om je mee te nemen."

Mijn ogen schoten open. "Wat?! Nee."

Mama liet haar bril zakken. "Wat is er met je aan de hand? Je rijdt altijd met Noah mee."

Maar hoe kon ik mama vertellen over deze rotzooi waar ik met beide jongens in terecht was gekomen? Ik had een relatie met Noah en was net met zijn broer Liam naar bed geweest. Hoe moest ik dit allemaal uitleggen?!

"Mam, ik moet gaan."

Ik stapte naar buiten. Noah stond daar, voor zijn afgeragde auto. En Liam ook, leunend tegen zijn dure Mercedes.

Noah keek geïrriteerd naar Liam en toen weer naar mij. Stap in de auto, Ella."

Ik liep langs Noah, rechtstreeks naar Liams auto en stapte in.

Liam schoof op de bestuurdersstoel en keek mijn kant op, grijnzend. "Goed gedaan."