Rozdział 203

Wzrok Edwina przesunął się po naszych pełnych zapału twarzach i zaśmiał się cicho. „Prawdopodobnie nie powinienem tego robić, skoro jestem waszym profesorem, a wy moimi studentami. Ale...” Odwrócił się, wyjmując cztery kolejne szklanki z pobliskiej szafki. „Czy reszta z was chciałaby spróbować? Potraktujcie to jako przeprosiny za kłopoty podczas pokazu mody w zeszłym semestrze”.

Moi przyjaciele entuzjastycznie pokiwali głowami, a ja pozostałem milczący i nieruchomy jak posąg na swoim krześle.

Edwin nalał każdemu z nas po trochu. Zawahałam się, rzucając mu nieufne spojrzenie, gdy podawał mi szklankę, ale pomruki zadowolenia moich przyjaciół, gdy próbowali whisky, sprawiły, że moja determinacja się załamała. Wzięłam nieśmiały łyk, delektując się uczuciem, jak pali mi ona ciepłą ścieżką w gardle. To była ta sama whisky, którą Edwin tak swobodnie pił wcześniej.