Hoofdstuk 865

Gabriel lacht, zacht en mooi, en neemt mijn pols in zijn warme hand, en laat zijn vingers liefdevol over mijn huid glijden. Een rilling gaat door me heen en mooie vonken bloeien in de lucht om ons heen, waardoor we glimlachen.

"Grote eisen om te stellen aan een Koning," mompelt Gabriel, kijkend naar het zachte vlees van mijn binnenste arm. "Met niets om in ruil te bieden."

Ik lach een beetje. "Ik heb je vandaag al van Duisternis gezuiverd," zeg ik zachtjes. "Wat wil je nog meer?"