Rozdział 167 B2 016 - Spalić to

LUCJISZ.

Nadal nie mogłem się otrząsnąć po tym, jak jej usta smakowały tak cholernie dobrze, gdy moje uszy usłyszały, że ktoś zbliża się do głównych drzwi. Już wiedziałem, kim jest i nie mogłem powstrzymać się od wymamrotania przekleństwa pod nosem w chwili, gdy Patrea wyplątała się z mojego uścisku.

Jej twarz była zabarwiona na czerwono, gdy przeczesała włosy palcami, zanim odwinęła fartuch ze swojego ciała i poszła w stronę salonu. Poszedłem za nią i oparłem się o filar oddzielający jej kuchnię od reszty domu, skąd miałem widok na nią i drzwi wejściowe.