Hoofdstuk 112

Zeke zette Alexandera neer en pakte haar hand om haar het gebouw uit te leiden. De andere studenten gaven hen de ruimte, maar hij voelde aan dat wat ze zojuist hadden gezien, iets was waar ze niet blij mee waren.

Maar het kon hem niets schelen. Hij was klaar met zich te verstoppen.

Hij was er zeker van dat de isolatie Alexandera zou breken en dat hij geen kans zou krijgen om haar te vertellen hoe hij zich voelde. Hij was er zeker van dat haar einde het einde van hem zou betekenen. Van iedereen op de academie.