Hoofdstuk 184

Na het diner vond Zeke Alexandera zittend met haar voeten in het water. Ze zag er volkomen verloren uit.

Haar schuldgevoel drukte de hele dag op hem, en hij wist dat het niet alleen om de studenten ging die ze had moeten doden. Ze dacht ook aan degenen die ze als offer moest kiezen.

Hij trok de pijpen van zijn joggingbroek omhoog en ging naast haar zitten. Ze keek hem niet eens aan.