Hoofdstuk 2: Wedergeboorte in de liedfamilie

Gu Changge wil zich omdraaien, maar haar hele lichaam doet pijn.

Een hartverscheurende pijn komt uit het linkerbeen en iemand in de buurt roept verbaasd: "Mevrouw!"

Ze opent langzaam haar ogen en kijkt vreemd in de richting van de bron van het geluid.

In de lichte en schitterende afdeling zijn de muren sneeuwwit en de witte gordijnen voor de ramen zachtjes opgerold.

Op het lage kastje bij het raam staan thermosflessen, warmhouddozen en geëmailleerde potten.

Een vrouw van in de vijftig buigt zich voorover met tranen in haar ogen: "Mevrouw, mevrouw, bent u eindelijk wakker!"

Ze is verbijsterd.

Op dat moment ziet ze op de kast naast het ziekbed een kaartje liggen met daarop duidelijk de informatie.

Naam van de patiënt - Song Yunxuan.

Leeftijd - 18

Symptoom: breuk van het rechterbeen.

"Rechterbeen..." haar hart begint plotseling te kloppen, haar ogen worden wijd van ongeloof en een zeldzame angst flitst in haar ogen. "Rechterbeen? Mijn rechterbeen is er nog?"

De vrouw hoort haar opwinding, strekt haar hand uit en houdt haastig haar armen vast. "Mevrouw, mevrouw, wees niet bang. Uw benen zijn er nog. Ondanks dat het ongeluk ernstig was, kunt u op de plek waar u zat net een kogel ontwijken. U hebt alleen een gebroken rechterbeen. Wees niet bang ... wees niet bang..."

Ondanks alle pogingen van de vrouw om haar te sussen, kan ze haar schok nog steeds niet verbergen.

Ze fronst, ontvouwt zich, strekt haar hand uit en raakt op onverstaanbare wijze haar middel en heup aan.

Dan beweegt ze een klein stukje naar beneden.

Een beetje, een beetje.

Het feit dat haar benen echt bestaan, zorgt ervoor dat ze plotseling stijf wordt en haar ogen wijd opengaan van schrik.

Misschien komt het door de verschrikking dat er plotseling tranen uit haar ogen stromen.

Toen ze haar zag huilen, omhelsde de vrouw naast haar haar meteen: "Juffrouw, wees niet bang, wees niet bang, Amah zal altijd aan uw zijde staan, ik zal niet toestaan dat die pestende jonge dames en meesters van de Song Family u ooit nog pijn doen!"

Mij pijn doen?

Het is Shao Tianze die mij pijn heeft gedaan!

Maar... ben ik dood?

Ze heft haar hand op om haar hart aan te raken, en ongeacht of er iemand anders aanwezig is, scheurt ze alleen de kleren van de patiënt open en raakt haar linkerborst aan.

Een gladde huid vertoont geen littekens.

Haar vingertoppen trillen lichtjes en plotseling wil ze heel graag haar mondhoek opkrullen.

"Breng mij de spiegel."

Amah is verbijsterd.

Ze herhaalt het nogmaals, met een licht trillende stem: "Breng me de spiegel."

Amah weet niet wat Yunxuan wil doen, dus vindt ze een opgevouwen plastic spiegel in de la.

Ze zit rechtop en steunt op zichzelf, zelfs zonder aandacht te besteden aan haar gebroken been.

Ze wil nu gewoon haar gezicht goed bekijken.

Amah draait de spiegel om en geeft hem aan haar.

Gu Changge steekt zijn hand uit en neemt het over.

Opeens kijkt ze bevroren naar het gezicht in de spiegel.

Het meisje in de spiegel heeft een mooi gezicht en het is moeilijk om de schoonheid van het meisje te verbergen, zelfs als ze gewond is.

Het gezicht van het meisje is anders dan het gezicht waar Gu Changge vroeger in de spiegel naar keek.

Dit is echt een vreemd gezicht, van een 18-jarige.

Een gevoel van vreugde stijgt op in haar borst.

Ze houdt met haar vingers de kleine spiegel stevig vast en kijkt naar het meisje in de spiegel. Ze knijpt haar ogen vriendelijk samen en zegt in stilte: hoewel ik niet weet wat er is gebeurd, maar bedankt dat je me dit lichaam hebt gegeven.

Ze geeft het kleine spiegeltje aan Amah: "Amah, ik kan me dingen van voor het auto-ongeluk niet meer zo goed herinneren. Vertel me erover."

Amah twijfelt niet aan de identiteit van dit jonge meisje.

"Mevrouw, weet u nog dat u de jongste dochter van de familie Song bent?" vraagt ze.

"Is het de Song-familie in Yuncheng?"

Ze vraagt het aan Amah.

Amah knikt meteen vrolijk: "Mevrouw, de dokter zei dat u uw hersenen hebt beschadigd, wat mij dodelijk littekens bezorgt. Het is echt fijn dat u zich Yuncheng nu herinnert."

Er verschijnt een glimlach op de hoek van Gu Changge's mond: "Ik ben Song Yunxuan, de jongste dochter van de Song-familie in Yuncheng."

De gezinshoofd van de familie Song in Yuncheng leeft in losbandigheid en heeft een groot aantal buitenechtelijke kinderen.

Van hen is Song Yunxuan degene die het minst geliefd en gewaardeerd wordt.

Dit komt omdat Song Yunxuan ter wereld is gekomen bij een derderangsster, een zogenaamde 'social butterfly'.

Bovendien is haar moeder inmiddels overleden en is ze in feite een watje geworden die door iedereen gepest kan worden.

Ze leunt achterover tegen het bed, ogenschijnlijk willekeurig, maar vraagt Amah op een sluwe manier: "Werd ik ook bij het ongeluk in de auto geraakt toen mijn broer mij terugbracht naar Yuncheng?"