Hoofdstuk 174 De Waarheid

"Help Adaline, Lilah!" smeekte Helga, zonder ook maar een woord van beleefdheid te gebruiken.

Pauzerend keek Lilah op van haar scherm. "Waarom zou ik iemand helpen die mij erin probeerde te luizen?" antwoordde ze met een vleugje sarcasme.

"Adaline heeft dat nooit zo bedoeld. En nu we het er toch over hebben, misschien moet je eens wat introspectie doen. Als je haar al die jaren niet had overschaduwd, had ze zich misschien niet gedwongen gevoeld om zich zo te gedragen," betoogde Helga vurig, nog steeds vast gelovend in Adalines onschuld. Ze keek Lilah aan met nauwelijks verholen minachting.