Hoofdstuk 100 Gewoon nieuwsgierig

Zonder een driftbui te krijgen, maakte Victoria Alaric zo kwaad dat hij er zo vandoor ging. Toen hij met een sombere blik op zijn gezicht vertrok, sloeg hij de deur hard dicht, wat een harde knal veroorzaakte.

Victoria haalde echter alleen haar schouders op en wreef zachtjes over haar buik, terwijl ze met een zachte stem sprak. "Maak je geen zorgen, baby. Vergeet hem, oké? Als je volwassen bent, zul je helemaal niet meer op hem lijken. Hij heeft niets anders dan een kort lontje." Nadat ze tegen haar ongeboren baby had gemompeld, pakte ze haar spullen in en maakte zich klaar om naar het bedrijf te gaan.

Ondertussen hoorde Alaric zijn telefoon rinkelen zodra hij de garage binnenkwam. Nog steeds boos op Victoria, pakte hij zijn telefoon met een somber gezicht. Toch, toen hij de inkomende oproep zag, begon de sombere uitdrukking op zijn gezicht te verdwijnen, waarop hij de telefoon opnam en zei: "Dokter Sully."