Hoofdstuk 12 Straf voor ongehoorzaamheid

Angelica's perspectief

Angst sijpelde door in elke vezel van mijn lichaam terwijl zijn woorden in de lucht hingen, als een dreigende storm die op het punt stond los te barsten. Mijn knokkels werden wit toen mijn vuisten het laken onder me vastklemden, de stof wringde en kreukelde onder mijn greep.

"Dat heb ik niet gedaan", loog ik om te protesteren en mezelf te redden van de straf die hij net had genoemd.