บทที่ 7 การตรวจสอบ
เคซีย์ตื่นจากการนอนหลับและอยู่ในอารมณ์ดี เขาตัดสินใจไปปลุกแม่เพราะรู้ว่าแม่มักจะขี้เกียจลุกจากเตียง เขาลงมาจากเตียงและสวมรองเท้าแตะสีแดง จากนั้นไปที่ห้องข้างๆ ซึ่งเป็นห้องนอนของแม่ เขาเคาะประตูเบาๆ เพื่อรู้ว่าแม่ตื่นแล้วหรือยัง แต่เขาไม่มีเสียงตอบรับ เขาเปิดประตูช้าๆ และเผยรอยยิ้มกว้างเมื่อเห็นแม่นอนหลับ เขาย่องไปจนถึงขอบเตียงแล้วแตะเธออย่างช้าๆ แต่สิ่งที่เขาได้รับคือเสียงบ่นของคิอาร่าด้วยความรำคาญ เขาหัวเราะคิกคักเมื่อเห็นเช่นนั้น แม่ของเขาน่ารักเมื่อเธอหลับ แต่เขารู้ว่าเขาต้องปลุกเธอเพราะตอนนี้ผ่านมา 20 นาทีแล้วหลังจาก 9 โมง และลีโอจะมาถึงในอีกไม่กี่นาทีข้างหน้า "แม่... แม่ ตื่นเถอะ คุณจะไปทำงานสาย" เคซีย์เขย่าเธอและพูด
คิอาร่าลืมตาขึ้นและอยู่ในอาการมึนงงก่อนจะเริ่มคร่ำครวญเหมือนเด็กๆ “ที่รัก ฉันยังง่วงอยู่เลย ขอนอนสักสิบนาทีนะ แล้วอีกอย่างฉันเป็นเจ้าของบริษัทนะ จะมาเมื่อไรก็ได้ ”
“แม่ไม่ต้องเป็นผู้นำหรอก เพราะแม่เป็นผู้นำของพวกเขา” เคซีย์ผายลมและพึมพำด้วยน้ำเสียงจริงจัง
เคซีย์เอนหลังพิงขอบเตียงแล้วหัวเราะและพูดว่า “โอเค คุณชนะแล้ว ฉันไปอาบน้ำก่อน ฉันจะได้เตรียมอาหารเช้าให้เรา” เมื่อพูดจบ เธอก็ลุกขึ้นและเดินตรงไปที่ห้องน้ำ แต่หันหลังกลับและบอกให้เคซีย์ไปอาบน้ำ
ขณะนอนอยู่บนอ่างอาบน้ำขนาดใหญ่ คิอาร่าก็ใช้เวลาอย่างเพลิดเพลินในการปรนนิบัติตัวเอง เมื่ออาบน้ำเสร็จ เธอก็หยิบเสื้อคลุมอาบน้ำและผ้าเช็ดตัวไปวางไว้ใกล้ประตูเพื่อพันตัวและผมของเธอ
เธอเดินไปที่ห้องแต่งตัวแบบวอล์กอินซึ่งเต็มไปด้วยแบรนด์เนมสุดหรู เธอหยิบชุดราตรีเรียบๆ กับรองเท้าบู๊ตหุ้มข้อ เนื่องจากเธอแค่จะไปตรวจดูของ.. 10 นาทีต่อมา เธอก็จัดการทุกอย่างเสร็จ เธอหยิบกระเป๋าและเดินลงไปชั้นล่าง ที่นั่นเธอเห็นเคซีย์กำลังนั่งอยู่กับลีโอซึ่งถือกระเป๋าเอกสารอยู่
"สวัสดีตอนเช้าค่ะคุณนายคิอาร่า หวังว่าคุณจะพักผ่อนให้สบายนะคะ" ลีโอทักทายเมื่อเห็นคิอาร่าเดินลงไปชั้นล่าง
คิอาร่าวางกระเป๋าของเธอลงบนโซฟาแล้วตอบว่า "ใช่แล้ว คุณได้เตรียมทุกอย่างสำหรับงานวันนี้แล้วหรือยัง"
“ฉันได้โทรไปหาผู้จัดการเพื่อไม่ให้คนงานตื่นตัวและรออยู่เฉยๆ” ลีโอกล่าว
คิอาร่าหัวเราะเยาะเย้ยอย่างเจ้าเล่ห์แล้วพึมพำ “ดีเลย ฉันน่าจะรู้ว่าพวกเขาได้รับค่าจ้างเท่าไหร่ กลับมาเดี๋ยวนี้ ฉันจะเตรียมอาหารเช้าให้เรา”
คิอาร่าหัวเราะเยาะเย้ยอย่างเจ้าเล่ห์แล้วพึมพำว่า “ดีเลย ฉันน่าจะรู้ว่าพวกเขาได้รับค่าจ้างเท่าไหร่ กลับมาเดี๋ยวนี้ ฉันจะเตรียมอาหารเช้าให้เรา”
คิอาร่าเดินไปที่ห้องครัวเพื่อทำอาหารเช้าง่ายๆ อย่างขนมปัง ไข่เจียว และนม เมื่อทำเสร็จแล้ว เธอก็นำออกมาวางไว้บนโต๊ะอาหาร
เมื่อเธอเห็นเคซีย์และลีโอนั่งอยู่ที่นั่นแล้ว เธอก็หัวเราะและเสิร์ฟอาหารให้พวกเขา พอกินอาหารเช้าไปได้ครึ่งทาง โทรศัพท์ของคิอาร่าก็ดังขึ้นพร้อมกับเสียงเรียกเข้าพิเศษที่เธอจำได้ในทันที เพราะนั่นคือเพลงที่เธอตั้งให้พ่อโทมัส เธอยิ้มเบาๆ แล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและตะโกนเรียกด้วยน้ำเสียงหวานๆ “พ่อเป็นยังไงบ้างที่นั่น หวังว่าพ่อจะสบายดี”
โทมัสตอบด้วยเสียงหัวเราะแหบๆ “เดี๋ยวก่อนนะ สาวน้อย ฉันเพิ่งโทรมาถามไถ่คุณกับฟักทองน้อยของฉัน ฉันเพิ่งโทรหาคุณเจมส์เพื่อขอความช่วยเหลือเกี่ยวกับงานบริษัท ถ้าหากว่าคุณทำตัวไม่ดี
คิอาร่ายิ้มและคิดว่า "พ่อของฉันเป็นคนเก่งที่สุดเสมอ เขารู้จักฉันดีแต่เขาก็สามารถบริหารงานฉันได้ดี"
“โอเคพ่อ แต่หนูสบายดีจริงๆ แล้วนอกจากลีโออยู่ที่นี่กับหนูแล้ว เขายังช่วยหนูทำงานได้ด้วย” คิอาร่ายิ้มและอธิบาย
"ฉันไม่อยากให้คุณเหนื่อยกับงาน ถ้าคุณไม่เข้าใจบางอย่าง คุณสามารถพึ่งฉันได้เสมอ"
คิอาร่ายิ้มเมื่อได้ยินเขา "โอเค ได้เลยพ่อ ลาก่อน ฉันจะคุยกับคุณทีหลัง และอย่าลืมดูแลตัวเองด้วย"
“ผมจะไป” โธมัสตอบและวางสายโทรศัพท์ ลีโอที่กินข้าวเสร็จแล้วก็ลุกขึ้นและพูดว่า “ผมจะไปเตรียมรถ” เขาโค้งศีรษะเดินไปที่ห้องนั่งเล่นเพื่อหยิบกระเป๋าเอกสารที่วางอยู่บนโซฟา
คีอาร่ากำลังทำความสะอาดปากลูกชายของเธอและพูดด้วยเสียงต่ำ “ฉันจะไปทำงานที่รัก และฉันได้อุ่นอาหารกลางวันของคุณไว้ในไมโครเวฟแล้ว ดังนั้นเมื่อคุณหิวก็ไปที่เคาน์เตอร์แล้วหยิบมันมาได้เลย”
เคซีย์พยักหน้าอย่างเชื่อฟังและกล่าวว่า "ครับแม่"
“โอ้ ทำไมคุณไม่ใช้โอกาสนี้ค้นหาโรงเรียนที่คุณอยากเข้าล่ะ” คิอาร่าถาม เคซีย์ทำปากยื่นด้วยความไม่พอใจ “แม่ ผมไปไม่ได้หรอก ที่นั่นสอนอะไรง่ายๆ และเด็กที่นั่นน่ารำคาญมาก”
คิอาร่ารู้เสมอว่าลูกชายของเธอฉลาดและมีไอคิวสูง ในขณะที่เด็กคนอื่นๆ ร้องไห้อยู่ในอ้อมแขนของแม่ตั้งแต่อายุ 3 ขวบ เคซีย์คลั่งไคล้แล็ปท็อปมาก พออายุ 4 ขวบ เขาก็เริ่มแฮ็กเกอร์ ซึ่งถือเป็นเรื่องเซอร์ไพรส์สำหรับเธอ คิอาร่ายักผมและบอกว่า "ฉันจะไปทำงานและทิ้งคุณไว้คนเดียวไม่ได้ ดังนั้นเลือกโรงเรียนไหนก็ได้ที่คุณสะดวก"
เมื่อพูดจบ เธอก็นำจานไปวางในเครื่องล้างจาน ผ่านไป 2 นาที เธอก็ล้างมือด้วยผ้าขนหนูผืนสะอาดแล้วออกจากห้องครัว
เธอเดินไปหาเคซีย์และจูบหน้าผากเขาแล้วพูดว่า "เป็นเด็กดีและอย่าทำอะไรที่ไม่ดี คิดซะว่าโอเค"
เคซีย์ฝืนยิ้มและพูดว่า "ครับแม่ ผมจะทำดี"
“ฉันรักคุณ ลาก่อน” เธอหยิกแก้มเด็กน้อยของเขาแล้วพูดว่า
เธอหยิบกระเป๋าและเดินออกจากคฤหาสน์ซึ่งเธอเห็นลีโอยืนอยู่ข้างรถ “ทางนี้แม่” ลีโอพูดและเปิดประตูรถให้เธอซึ่งเธอก็เข้าไป ลีโอเดินไปอีกด้านหนึ่งของรถและนั่งลง จากนั้นจึงสั่งให้คนขับสตาร์ทรถ..