Rozdział 40 Bestia w nim wciąż żyje

„Wolność” – odpowiedziałem bez wahania, a jego ciało zamarło.

Powoli się cofnął, jego oczy były teraz czerwone ze złości, a jego dłonie, które wcześniej spoczywały na moich udach, przesunęły się do góry i mocno objęły moją talię.

„Rzeczywiście, jedyną rzeczą, której nie mogę ci dać, jest wolność. Jesteś moja aż do ostatniego tchnienia. Musisz usunąć to słowo ze swojego słownika” – odparł, a jego uścisk na mojej talii stał się jeszcze mocniejszy, jakby nie miał zamiaru puścić.