Rozdział 2377

Grant szepnął do siebie: „Dziadku, naprawdę go faworyzujesz. Ale jak długo jeszcze możesz go chronić?”

Uśmiech Granta nie miał już uroku łagodnego wiatru. Zamiast tego przypominał

jadowity wąż, zimny i groźny, z oczami jak bezdenna otchłań. „Czy nie zdajesz sobie sprawy, że im bardziej go chronisz, tym więcej mu wyrządzasz krzywdy?”