Κεφάλαιο 132 Κλάμα

Χλωμήσε, γιατί αυτά ήταν πράγματι άσχημα νέα.

Ο Τίμοθι αναστέναξε. Ήξερε ότι δεν μπορούσε να της το κρύψει. Ακόμα κι αν δεν το έλεγε, τελικά θα κατέληγε σε αυτό το συμπέρασμα. Δεν μπορώ να κάνω πολλά. Δεν μπορεί να αναρρώσει αμέσως και να εμφανιστεί αμέσως στη σκηνή. Σταμάτησε για μια στιγμή και προσποιήθηκε ότι φαινόταν χαλαρός. «Είσαι πραγματικά τυχερή, Τέσα. Είναι μόνο ο ώμος σου. Θα είσαι καλά σε χρόνο μηδέν. Ο γιατρός είπε ότι θα ήσουν σε κίνδυνο αν ο δράστης χτυπούσε την αρτηρία σου.»

Έγνεψε καταφατικά και χαμογέλασε με το ζόρι. «Ναι, είμαι». Μπορεί να χαμογελούσε, αλλά ένιωθε λυπημένη. Ωστόσο, δεν μπορούσε να τους ανησυχήσει, γιατί ήδη ανησυχούσαν για το τραύμα της. Κοίταξε τον Γκρέγκορι. «Είσαι καλά, Γκρέγκορι; Σε πλήγωσαν πριν έρθω;»