Hoofdstuk 40
Al snel was het ontbijt voorbij en Sylvester vroeg me om met hem mee te trainen. Ik zag ertegenop om naar die kamer te gaan nadat ik de hoeveelheid zilver erin had gezien, maar ik gaf hem de ruimte en volgde hem.
Ik besefte niet hoe lichamelijk zwak ik was geworden totdat ik met Sylvester ging trainen.
Ik voelde me er vreselijk over, maar hij kalmeerde me. Hij zei dat ik me er geen zorgen over hoefde te maken, maar het verontrustte me.