Hoofdstuk 129

Enzo en ik slaakten beiden een zucht van opluchting, maar voordat we nog iets konden zeggen, werd we door Luke onderbroken.

"Maar... Mijn vermomming gaat niet veel langer werken. Mensen beginnen de vreemde, magere man op te merken die rondloopt op de campus in wijde kleding, met zijn gezicht en handen de hele tijd bedekt."

Ik vloekte in mezelf. Daar had ik nog niet aan gedacht...