Κεφάλαιο 45
Έντουιν
Περπάτησα μέσα από τη γνώριμη διάταξη του αμυδρά φωτισμένου μπαρ, το συνηθισμένο μου σημείο στο τέλος του πάγκου με περίμενε ήδη. Ο μπάρμαν, ένας μουστακωμένος μεγαλύτερος ονόματι Τζάσπερ που δούλευε εδώ όσο καιρό είχα δειπνήσει εδώ, σήκωσε μια ματιά καθώς πλησίασα και με χαιρέτησε με ένα γνωστικό νεύμα.
«Βράδυ, Άλφα Μπρουκς», βρόντηξε, αγγίζοντας ήδη το μπουκάλι του εκλεκτού ουίσκι που προτιμούσα. «Το συνηθισμένο;»