Κεφάλαιο 122 Αρ. 122

Η Τζες ένιωθε παραληρηματικά από την έλλειψη φαγητού ή νερού. Φωνές από πίσω από την πόρτα ακουγόντουσαν φρενήρεις και πανικόβλητες. Αλλά αυτό δεν μπορούσε να είναι αλήθεια. Είχαν τον έλεγχο. Αν φοβόντουσαν, κάτι κακό έπρεπε να συμβαίνει. Οι φωνές γίνονταν πιο δυνατές και πιο απαιτητικές.

« Έμμα», έβγαλε βραχνά η Τζες. «Έμμα, ξύπνα». Η Έμμα είχε βγει έξω για λίγο. Η Τζες έκανε ό,τι μπορούσε για να φτάσει στη φίλη της. «Εμ, σε παρακαλώ ξύπνα».

« Μμμ», μουρμούρισε η Έμμα. Και τα δύο κορίτσια ήταν στο κρύο, σκληρό, βρώμικο πάτωμα. «Γιατί;»