Κεφάλαιο 20 Αποδείξτε το σε μένα

"Κύριε Γουντς, νομίζω ότι πρέπει να το σταματήσουμε εδώ. Ό,τι κι αν ήταν, τελείωσε" μίλησε με αποφασιστικότητα, αγνοώντας τον μικρό πόνο πόνου που έκανε την καρδιά της να αισθάνεται βαριά.

Αν ο Xavier νόμιζε ότι δεν μπορούσε να θυμώσει περισσότερο, τότε του απέδειξε ότι έκανε λάθος. Τη στιγμή που ανέφερε ότι τελείωσαν, βίωσε κάτι πολύ δυσάρεστο στα βάθη της καρδιάς του. Κατεύθυνε αυτό το δυσάρεστο συναίσθημα στον θυμό του. Με έναν μακρύ βηματισμό, διέγραψε την απόσταση που προσπαθούσε να δημιουργήσει και την τράβηξε πιο κοντά του κρατώντας το μπροστινό μέρος του φορέματός της. Τη στιγμή που τράβηξε, το φόρεμά της έφυγε και άκουσαν και οι δύο το σκίσιμο του υφάσματος. Όμως εκείνος το αγνόησε και γλίστρησε το χέρι του κάτω από το φόρεμά της και την άγγιξε ανάμεσα στα πόδια της. Έσπρωξε το εσώρουχό της στην άκρη πριν γλιστρήσει τα δάχτυλά του στον πυρήνα της που είναι ακόμα υγρός από τα φιλιά του νωρίτερα. Και ο τρόπος που έσφιγγαν οι τοίχοι της γύρω από τα δάχτυλά του, του έλεγε ότι αυτό της αρέσει περισσότερο παρά το αφήνει .

"Τελείωσε; Τότε γιατί στο διάολο το σώμα σου αντιδρά όπως είναι τώρα. Γιατί στο διάολο είσαι τόσο υγρή μόλις τα δάχτυλά μου είναι θαμμένα μέσα σου; Αν ξανατραβήξεις αυτό το σκατά του κύριου Γουντς, τότε δεν με πειράζει να σε κοροϊδέψω τόσο δυνατά που σίγουρα θα σου θύμιζε το όνομά μου" μίλησε με έναν τόνο που την έκανε να τρέμει και να την έχει ανάγκη. Απλώς για να αποδείξει την άποψή του, κίνησε τα δάχτυλά του πάνω-κάτω με μια ώθηση μέσα της. Τα δάχτυλά του είναι τώρα βρεγμένα από την ανάγκη της για αυτόν.