Rozdział 107 Zazdroszczę jej.

Zimna i stalowa twarz Nicka złagodniała, gdy usłyszał słowa Tammy.

Uśmiechnął się do Tammy, po czym podszedł do stołu ze śniadaniem w ręku. Odsunął całe śniadanie na stół do krawędzi, po czym położył śniadanie, które kupił i podał je Tammy, „Zjedz to”.

Berny gryzł bułkę w ustach i prawie ją wypluł. Powiedział niezadowolony: „Hej, co robisz? Byłem pierwszy. Stałem w kolejce wcześnie rano, ale ty bezczelnie przypisujesz sobie zasługi za moją pracę!”