Rozdział 44

Emory

Próbuję jak mogę zasnąć, ale w mojej głowie ciągle krążą myśli o Kanie i pocałunku, który wymieniliśmy wcześniej tej nocy. To uczucie zniknęło z mojego ciała, ale nadal pali mnie w umyśle i nie mogę przestać się zastanawiać, czy istnieje możliwość, że on wciąż o mnie myśli.

Kolacja musiała się dawno skończyć, więc zastanawiam się, co teraz robi. Wyobrażam go sobie siedzącego za biurkiem w swoim biurze lub leżącego w łóżku i śpiącego. Wampiry trochę śpią, prawda ? Mój ojciec mawiał, że tak, więc byłby to idealny moment na atak, ale nigdy nie wymyślił, jak to wykorzystać.