Hoofdstuk 47

De pik van de wolf was heet en hard in mij. Zijn tempo was woest en dierlijk. Joel had me nog nooit zo fel genomen als nu. Ik voelde de druk in mijn buik toenemen. Per ongeluk keek ik voorbij de randen van de stenen cirkel. Ik zag wolven over vrouwen die ze namen met dezelfde urgentie als Joel mij nam.

Het was te veel. De fysieke sensatie gecombineerd met de intense beelden om ons heen. Mijn controle brak en ik kwam over zijn lengte heen en schreeuwde zijn naam.

De wolf gromde laag achter me en klapte toen met zijn kaken over zijn eerste beet. Het deed enorm pijn, de kracht van zijn kaken was ingeperkt, maar aanwezig. Terwijl zijn tanden in mijn huid zonken en het bloed op het platform druppelde, begon er iets te gebeuren.