Κεφάλαιο 135

Περσεφόνη

Άρχισα να περνάω χρόνο στην άνετη κουνιστή πολυθρόνα στην πλακόστρωτη βεράντα. Τα μάτια μου ακολουθούσαν τα παιδιά μου, τη Ρία και τον Πιρς καθώς έπαιζαν στο πλατύ γκαζόν. Ο μικρός Κλοντ ήταν στο γρασίδι, με μια νταντά δίπλα του. Ο ανιψιός της Σόφι, ο Πάντι, ήταν με τα δίδυμα και μπορούσα να δω τον τρόπο με τον οποίο ο Πιρς τον βοηθούσε προστατευτικά, προσπαθώντας να τον κάνει να καταλάβει το παιχνίδι κυνηγητού που έπαιζαν.

Χαμογέλασα. Ήμουν πλέον στο πρώτο τρίμηνο και παρόλο που μέχρι τώρα όλα πήγαιναν σχετικά ομαλά, ξαφνικά άρχισα να δυσκολεύομαι. Η πρωινή ναυτία είχε επιστρέψει με ορμή. Επίσης, η αϋπνία με έκανε να στριφογυρίζω. Μερικές φορές ξυπνούσα στη μέση της νύχτας και κατέβαινα κρυφά στην κουζίνα για ένα φλιτζάνι τσάι.