Κεφάλαιο 175

Σύντομα άρχισα να ζωγραφίζω στην κουζίνα και να μιλάω με το προσωπικό μου στο eh Centre στην Ιαπωνία. Είχαμε σχεδιάσει να στήσουμε ένα νέο κέντρο σε μια από τις μικρότερες πόλεις και υπήρχαν προβλήματα υλικοτεχνικής υποστήριξης. Ο φίλος μου και πρώην βοηθός μου, Άλεξ Γου, ήταν εκτός εαυτού, προσπαθώντας να κάνει πράγματα μόνος του. Ήξερα ότι θα τα κατάφερνε, αλλά ήταν ένας άνθρωπος που μερικές φορές χρειαζόταν να τον κρατούν από το χέρι.

Κοτόπουλο τακίτος σερβιρισμένο σε ένα κρεβάτι από μαρούλι, γαρνιρισμένο με σάλτσα, σάλτσα και τυρί. Αυτό ήταν το δείπνο μας για απόψε. Ήξερα ότι τα δίδυμα μου και ο Πάντι το απόλαυσαν και πήγα να το ετοιμάσω με την Μπέατρις να αιωρείται γκρινιάρικα. Η ηλικιωμένη γυναίκα θα ήθελε να είμαι στο κρεβάτι και να ξεκουράζομαι. Αλλά με τον ανήσυχο Άλεξ και την εμμονή μου να φροντίσω το δείπνο να είναι έτοιμο έτσι απλά, δεν ήταν δυνατό.

Χαμογέλασα και φίλησα την ηλικιωμένη γυναίκα, αγκαλιάζοντάς την απαλά καθώς μιλούσα στον Άλεξ παρηγορητικά . Η Σόφι μπήκε στην κουζίνα και της χαμογέλασα, αλλά η συζήτησή μας ήταν πολύ έντονη. Φευγαλέα, αναρωτήθηκα γιατί είχε έρθει. Ήταν ψύχραιμη και αδιάφορη, στις λίγες φορές που είχα τηλεφωνήσει για να της μιλήσω, φαινόταν κουρεμένη και αφιλόξενη.