Κεφάλαιο 409
Η νοσοκόμα κινήθηκε με αυτοπεποίθηση. Είχε την αίσθηση κάποιου που γνώριζε τη δουλειά της και οι φρουροί την κοίταξαν άτονα καθώς κατευθυνόταν προς την πόρτα με τη σιγουριά κάποιου που είχε συνηθίσει να το κάνει αυτό κάθε μέρα. Ο δίσκος με τις σύριγγες και τους σωλήνες που κρατούσε στα χέρια της την έκανε να μοιάζει με έπιπλο και ο φρουρός στην πόρτα έγνεψε καταφατικά όταν του χαμογέλασε λαμπερό. Η γυναίκα φορούσε την κανονική λευκή στολή και αυτός, μαζί με τον φίλο του, απλώς κοίταξαν αλλού καθώς η μεσήλικη, φαρδιά γυναίκα τους κοίταξε και χαμογέλασε. Με τα γκρίζα μαλλιά της και τα μεγάλα προεξέχοντα δόντια της, δεν ήταν ακριβώς όμορφη, αν και υπήρχε μια φλερτ λάμψη στα μάτια της.
Δεν αναρωτήθηκαν γιατί δεν είχαν ξαναδεί τη γυναίκα στις βάρδιές τους. Ήταν νύχτα και σχεδόν η ώρα να έρθουν οι επόμενοι δύο φρουροί να αναλάβουν. Υποθέτοντας ότι ήταν μια από τις νοσοκόμες που έκαναν τις ημερήσιες βάρδιες, στάθηκαν, περιμένοντας τους αναπληρωτές τους να φτάσουν τα μεσάνυχτα.
Ο πατέρας Παβάλ άκουγε τον ανιψιό του με μισό αυτί. Ο Ντούσκα είχε τηλεφωνήσει από την Ελλάδα. Αγαπούσε πολύ το αγόρι, άλλωστε, ήταν ο μόνος από την οικογένεια τους, αλλά ο Ντούσακ ήταν παρορμητικός και είχε την τάση να κυβερνάται από τις σεξουαλικές του παρορμήσεις. Όχι ακριβώς το χαρακτηριστικό κάποιου που κάποια μέρα θα κληρονομούσε μια αυτοκρατορία πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων, μια αυτοκρατορία που θα βασιζόταν σε ναρκωτικά και όπλα και φυσικά, στο εμπόριο σεξουαλικής εκμετάλλευσης, σκέφτηκε ο άντρας που καθόταν, ντυμένος με τις συνηθισμένες καφέ ρόμπες του καθώς άλλαζε τη λεπτή του στάση. Ο μοναχός αναστέναξε και σηκώθηκε από την ξύλινη καρέκλα στην οποία καθόταν. Άρχισε να περπατάει πάνω κάτω, πάνω κάτω, με τα μακριά του χέρια πίσω από την πλάτη του, το γεμάτο βλάβες πρόσωπο σκληρό καθώς ήταν χαμένος στις σκέψεις του. Δέκα βήματα δεξιά και μετά δέκα βήματα αριστερά. ακριβής και αργός, μια μέθοδος που ακολουθούσε όταν σκεφτόταν έντονα.