Κεφάλαιο 558
Χίλα
«Σας ευχαριστώ που σώσατε την οικογένειά μου», είπε ο Αφεντικός με τον βραχνό βαρύτονό του, ακουμπώντας στην καρέκλα του, με το στενό, σκυθρωπό βλέμμα του να μην φεύγει ποτέ από το πρόσωπό της.
Η Χίλα κοίταξε το ατσάλινο βλέμμα της και προσπάθησε να μην διστάσει. Ο άντρας έκρυβε μια αναμφισβήτητη αλαζονεία, μια αίσθηση δύναμης. Σε αυτό προστέθηκε και η σεξουαλική αύρα που τον περιέβαλλε, σαν ένας μανδύας που έκανε τις γυναίκες να θέλουν να ορμήσουν πάνω του, να τις χρησιμοποιήσει, γιατί αμφέβαλλε αν ήξερε τι σήμαινε να είναι τρυφερός, να είναι στοργικός.