Κεφάλαιο 72
Περσεφόνη
Γλιστρώντας του ένα βλέμμα κάτω από τις βλεφαρίδες μου, μετακινήθηκα, επανατοποθετώντας το μπολ, επιστρέφοντας τη μπανιέρα του παγωτού στο ψυγείο. Κινήθηκα αισθησιακά, αφιερώνοντας το χρόνο μου, γνωρίζοντας ότι ήταν σαν άνθρωπος που φλέγεται από πόθο. Το μεγάλο στήθος μου τίναξε καθώς περπατούσα αργά προς το μέρος του και φρόντισα να το παρατήρησε, ακόμη και να πιτσιλίζει νερό πάνω τους, φυσικά κατά λάθος, έτσι ώστε οι τεντωμένες θηλές να ξεχωρίζουν καθαρά. Τα μάτια του έμοιαζαν να είναι καρφωμένα πάνω τους καθώς προχωρούσα μπροστά. Προς ικανοποίησή μου, ο Λούσιεν φαινόταν υπνωτισμένος από το θέαμα των μαστών που συνήθιζε να χαϊδεύει τόσο σκληρά, κάνοντας με να κορυφώνομαι τόσο εύκολα.
Αν και τα μάτια του άντρα με ακολούθησαν παντού, πεινασμένος, παρέμεινε άκαμπτος και σιωπηλός.