Rozdział 647

Jak wszechstronna była. Nie zajęło jej dużo czasu, żeby przejść od wrzeszczenia na mnie jak jędza do błagania o wybaczenie. Vivian zadrwiła w duchu, ale nadal udawała, że jest na powierzchni. „To wszystko przeszłość. Udawajmy, że nic z tego się nie wydarzyło i nigdy więcej o tym nie wspominajmy”.

„Dobrze. Nie będę już o tym wspominać”. Evelyn udawała, że ociera łzy. „Vivian, czy naprawdę pomożesz mi porozmawiać z Finnickiem?”

„Jaki konflikt mieliście oboje? Finnick-” Vivian celowo spojrzała na Evelyn, jakby była w dylemacie. „Dlaczego cię wyrzucił? Musisz mi powiedzieć szczegółowo, żebym mogła ci pomóc.”