Κεφάλαιο 12

Η Λέιλα κοιτάζει μακριά από τα μάτια του. Πώς τολμά να τον αγαπήσει όταν φέρνει πόνο στην καρδιά της, γνωρίζοντας ότι της δίνει μόνο μια ελπίδα που δεν θα έπρεπε να έχει. Μετά από όλα, τα ονόματα ήταν μόνο για να ενισχύσουν τη δράση τους σε όλους και τώρα η συναυλία έχει τελειώσει.

«Λέιλα...εκείνη την ημέρα που σε παντρεύτηκα, εννοούσα κάθε λέξη, κάθε υπόσχεση», λέει ο Τέιτουμ με ήρεμη φωνή, με τα μάτια του να κουβαλούν ένα συναίσθημα που η Λέιλα δεν μπορεί να περιγράψει.

Υποσχέθηκε πολλά εκείνη τη μέρα. Υποσχέθηκε να είναι πάντα δίπλα της, να βοηθάει και να προστατεύει, παρόλο που... δεν είναι σύντροφοι.