Κεφάλαιο 134
«Έβαλα την Αμάρα για ύπνο, χρειάζεσαι τίποτα πριν πάω στη σύνταξη;» Ο Κέλβιν ρωτά τη Λέιλα αργότερα εκείνο το βράδυ καθώς εκείνη κουβαλάει το λάπτοπ της στο δωμάτιό της.
Η Λέιλα γυρίζει προς το μέρος του με ένα βουρκωμένο βλέμμα στα μάτια.
Από τότε που πέταξε αυτό το χαρτί από το αυτοκίνητο, το μόνο που νιώθει είναι οργή, έχουν περάσει πέντε πολλά χρόνια, αλλά ο θυμός της είναι ακόμα τόσο απτός όσο την ημέρα που απέρριψε τον Τέιτουμ και πήδηξε από αυτόν τον γκρεμό.