Hoofdstuk 22

Emily kreeg haar emoties onder controle, stond op, ruimde de afwas op en gooide al het eten in de prullenbak, waste de afwas en ging naar boven, naar hun kamer. Ze ging naar de badkamer en keek naar de paarsblauwe plek op haar slaap. Ze zuchtte en pakte de EHBO-doos, maar besloot toen eerst te douchen voordat ze de blauwe plek zou behandelen. Toen ze klaar was, kleedde ze zich aan, pakte haar autosleutel en verliet het huis.

Meteen reed ze weg, de zwarte auto volgde haar terwijl ze belde om zijn rapport door te geven. Emily stopte bij haar kantoor, stapte uit de auto en liep rechtstreeks haar kantoor in, zonder zich te bekommeren om de nieuwsgierige blikken van haar medewerkers. Ze liet zich in haar bureaustoel zakken, haar hoofd rustend op de zitting, met haar ogen dicht. De details van gisteravond speelden door haar hoofd: "Kun je zo leven, Emily?", vroeg ze zich af.

De deur van haar kantoor ging open en haar vriendinnen kwamen binnen. "Emily, is alles oké?" hoorde ze Janet vragen en ze opende haar ogen. De vrouwen snakten naar adem toen ze de blauwe plek op haar slaap zagen. "Wat is er met je gebeurd?"