Hoofdstuk 43 Boek 2 drie

Emily werd wakker van het geluid van een rinkelende telefoon. Ze kreunde en draaide zich om op het bed, haar been op dat van een ander die ook kreunde en haar van zich af duwde. De beltoon stopte en ging na een seconde weer aan. Emily kreunde en dwong uiteindelijk haar ogen open te doen. Ze gaapte en kreeg een knagende hoofdpijn. Ze ging rechtop zitten en wreef met haar hand over haar slaap. De telefoon ging nog steeds en ze dwong zichzelf uit bed te komen, struikelend over Agatha die op de grond lag te slapen.

Agatha gilde en haar ogen schoten open, ze staarden met scherpe blikken naar degene die haar met zoveel pijn wakker had gemaakt. "Het spijt me, het spijt me," verontschuldigde Emily zich en stapte opzij. Agatha geeuwde en viel weer in slaap. Emily zocht naar de rinkelende telefoon, maar ontdekte dat het de intercom van het hotel was. Ze pakte hem en pakte hem op. Haar oogleden vielen nog steeds dicht en ze vroeg zich af hoe laat het was. "Hallo," zei ze met een geeuw.

"Goedemorgen mevrouw, het spijt me dat ik u stoor, maar er is hier een vrouw die iets aan u vraagt," hoorde ze de stem van de receptioniste aan de andere kant.