Rozdział 495

Eva stała gotowa, jej ciało było napięte jak spirala, gdy mężczyźni zbliżali się do niej. Jej głos przecinał napiętą ciszę jak ostrze, szyderczy i niewzruszony. „Łaska? Jaka?” Lekko przechyliła głowę, jakby poważnie rozważając ich ofertę, ale jej oczy były bystrzejsze niż jej słowa.

Jej brwi zmarszczyły się, gdy zdała sobie sprawę z dziwnej postawy mężczyzn przed nią i wyrazu twarzy, który próbowali ukryć. To było subtelne, ale sposób, w jaki ich oczy przesunęły się z niej na pudełka ułożone wokół niej, zdradzał ich strach. Czy dlatego byli tak ostrożni? Nie ścigali tylko jej, w tych skrzyniach było coś, coś cennego, może nawet niebezpiecznego. Ze swojego punktu widzenia Eva zauważyła, że pokrywy skrzyń były ledwo zabezpieczone, niemal jakby ktoś je pośpiesznie założył, a z miejsca, w którym stała, mogła łatwo sięgnąć po to, co było w środku. Prawdopodobnie mogłaby znaleźć coś w jednej ze skrzyń, co mogłoby zmienić szanse na jej korzyść.

„Kobieto, czy nie powinnaś się cieszyć, że składam ci ofertę miłosierdzia? Dlaczego musisz znać rodzaj miłosierdzia?” zapytał przywódca, niemal zirytowanym głosem. Czy myślała, że może poważnie targować się w tej jednostronnej sytuacji?