บทที่ 6 การเช็ดภายในเพื่อคุณ

“เพราะฉันไม่ได้แข็งแกร่งเท่าวิเวียนของคุณ” เธอกล่าวออกไป

เอเดรียนแข็งค้างไป

อีวาก็ตัวแข็งไปด้วย เธอพูดอะไรนะ

ความเสียใจแผ่ซ่านไปทั่วเอวาเมื่อเธอรู้ตัวว่าเธอพูดพลาดไป แต่ก่อนที่เธอจะทันได้โต้ตอบ เอเดรียนก็เงยคางขึ้น และเมื่อเธอเงยหน้าขึ้น เธอก็ปะทะกับดวงตาสีดำคล้ายหมึกของเขา

เอเดรียนหรี่ตาลงเล็กน้อย สายตาของเขาแหลมคมราวกับเหยี่ยว

“คุณอิจฉาเธอรึเปล่า?”

คิ้วของอีวากระตุกและพยายามปัดมือเขาออกไปอย่างกระวนกระวาย “คุณกำลังพูดเรื่องไร้สาระอะไร”

แต่เธอกลับไม่มีแรงเหลืออยู่ในมือเลย สัมผัสของเธอนุ่มนวลและอ่อนแรง

การกระทำนี้ทำให้เอเดรียนยกคิ้วขึ้น และเขาจับข้อมือของเธออย่างตลกๆ "อ่อนแอขนาดนั้นเลยเหรอ"

"เงียบปากซะ"

อีวาต่อว่าเขาแล้วดึงมือเธอกลับ แต่เพราะเธอใช้แรงมากเกินไป ร่างกายของเธอจึงเอียงกลับไปบนโซฟา

เธอไม่สามารถลุกขึ้นได้เลย เธอไม่มีแรงจริงๆ

เอเดรียนยืนนิ่งมองเธอด้วยความสับสนครู่หนึ่ง แล้วจึงพูดว่า "เดี๋ยวก่อน"

จากนั้นเขาไปห้องน้ำและนำกะละมังพลาสติกที่เต็มไปด้วยน้ำและผ้าขนหนูกลับมาวางไว้บนเก้าอี้ข้างๆ เธอ

เอเดรียนแช่ผ้าขนหนูผืนใหม่ในน้ำเย็น บิด น้ำออก แล้วใช้ เช็ดอีวาด้วย

"คุณกำลังทำอะไร?"

เมื่อเห็นเขาเดินเข้ามาใกล้พร้อมผ้าขนหนู อีวาก็ขยับออกไปโดยสัญชาตญาณ

เอเดรียนจับไหล่ของเธอ ใบหน้าหล่อของเขาขมวดคิ้ว “อย่าขยับ ปล่อยให้ฉันทำให้คุณเย็นลงหน่อย”

อีวาอยากจะบอกว่าเธอไม่ต้องการมัน แต่เมื่อผ้าขนหนูสัมผัสผิวของเธอ ความรู้สึกหนาวเย็นก็เข้ามาครอบงำเธอทันที และเธอปฏิเสธไม่ได้

อุณหภูมิร่างกายของเธอตอนนี้สูงเกินไป คงจะไม่ดีแน่ถ้าไม่เย็นลง

อย่างไรก็ตาม มันเป็นวิธีทางกายภาพในการคลายความร้อน เมื่อคิดได้เช่นนี้ อีวาก็ปล่อยให้เขาทำ

เอเดรียนเช็ดเหงื่อเย็นบนหน้าผากของเธอ จากนั้นจึงเช็ดแก้มของเธอ ขณะที่เขาเช็ด เขาก็คิดบางอย่างได้ และริมฝีปากบางของเขาก็โค้งขึ้นเล็กน้อย เขาเอ่ยกระซิบว่า "อีวา คุณสุดยอดมาก"

เปลือกตาของอีวากระตุกเมื่อได้ยินคำพูดของเขา "อะไรนะ?"

ดวงตาของเอเดรียนลึกล้ำราวกับอัญมณีสีดำ และเขายิ้มเยาะเบาๆ "แกล้งโง่เหรอ? นี่เป็นครั้งแรกของฉันที่ทำแบบนี้เพื่อเช็ดตัวให้คนอื่น คุณนี่สุดยอดจริงๆ เลยไม่ใช่เหรอ?"

ขณะที่เขากำลังพูด เอเดรียนก็ขยับมือที่จับไหล่ของเธอ ดึงคอเสื้อของเธอขึ้น เผยให้เห็นผิวสีขาวราวกับหิมะ และซับผ้าขนหนูเปียกที่อยู่ข้างในอย่างเบามือ

ใบหน้าของอีวาเปลี่ยนไปเล็กน้อย และเธอก็จับมือเขาไว้ "คุณกำลังทำอะไรอยู่?"

“เช็ดภายในให้คุณ”

เขาก็ตอบไปอย่างเที่ยงธรรม

อีวารีบดึงคอเสื้อขึ้นอย่างเขินอาย “ไม่จำเป็น ฉันทำเองได้”

แต่เอเดรียนขมวดคิ้วกับการกระทำของเธอ

“คุณเป็นอะไรไป?”

มือของเขายังคงไม่ขยับ เขายังคงถือผ้าขนหนูเปียกไว้บนหน้าอกของเธอ เมื่อมองจากมุมหนึ่ง ดูเหมือนว่ามือของเขากำลังอยู่บนหน้าอกอันอ่อนนุ่มของเธอ

“ฉันไม่ได้อาละวาด ฉันทำเองได้”

เอเดรียนยังคงขมวดคิ้ว จ้องมองเธออย่างไม่พอใจ

"คุณหรือไม่..."

ก่อนที่เขาจะพูดจบประโยค ก็มีเสียงดังมาจากนอกประตู เอเดรียนและอีวาหันไปมองข้างนอก

พวกเขาเห็นวิเวียนคุกเข่าลงหยิบอะไรบางอย่างอย่างรีบร้อน

มือของเอเดรียนแข็งค้าง และหลังจากนั้นครู่หนึ่ง เขาก็ดึงมันออกด้วยท่าทีที่อธิบายไม่ได้

อีวานอนอยู่ตรงนั้นและดึงริมฝีปากของเธออย่างประชดประชัน

วิเวียนรีบหยิบสิ่งของจากพื้นดินแล้วเดินเข้าไป

เธอส่งยิ้มอ่อนโยนให้แก่เอเดรียนและอีวา เหมือนกับว่าเมื่อกี้เธอไม่ได้เห็นอะไรเลย

“ฉันทำของตกโดยไม่ได้ตั้งใจ ฉันทำให้คุณตกใจหรือเปล่า”

เอเดรียนเม้มริมฝีปากบางๆ ของเขาเพื่อต้องการจะพูดบางอย่าง แต่วิเวียนเดินเข้าไปหาเขาและยื่นมือของเธอออกมา “ให้ฉัน ทำเถอะ”

เอเดรียนส่งผ้าขนหนูเปียกให้เธอ

“ไบรอันอธิบายวิธีการทั้งหมดไว้แล้ว ฉันจะจัดการเองจากตรงนี้ เอเดรียน ไม่ต้องห่วง ฉันจะดูแลอีวาอย่างดี”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ เอเดรียนก็เหลือบมองเอวาที่นอนนิ่งราวกับศพ จากนั้นก็พยักหน้า "อืม"

แล้วเขาก็จากไป

ประตูก็ปิดลงแล้ว

ห้องเงียบไปชั่วขณะ วิเวียนซักผ้าขนหนูอีกครั้งแล้วเดินเข้าไปหาเธอพร้อมกับของที่ยังไม่ได้แกะออกจากกระเป๋า

“อีวา ฉันจะช่วยคุณทำความสะอาดไหม”

อีวาไม่มีพลังเหลือแล้ว เธอต้องการความช่วยเหลือจากใครสักคน แต่เธอไม่อยากทำให้วิเวียนต้องลำบาก

“เราควรเรียกพยาบาลไหม มันไม่สะดวกสำหรับคุณ” เธอแนะนำ

วิเวียนยิ้มอย่างอ่อนโยน “มันไม่ใช่เรื่องลำบากอะไร ฉันจัดการให้หมดแล้ว ตราบใดที่คุณไม่รังเกียจที่ฉันเห็นคุณเปลือย ก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไร”

เมื่อการสนทนามาถึงจุดนี้ เธอจะพูดอะไรได้อีก เธอทำได้เพียงพยักหน้าพร้อมกับยิ้มฝืนๆ

หลังจากตกลงแล้ว วิเวียนก็เอนตัวไปและแกะกระดุมเสื้อผ้าของเธอ

เพื่อหลีกเลี่ยงความเคอะเขิน อีวาจึงหลับตาและไม่สังเกตเห็นการจับจ้องของวิเวียนขณะที่กำลังคลายกระดุมเสื้อผ้าของเธอ

วิเวียนเม้มริมฝีปาก ท่าทางของเธอดูไม่ดีเลย

ถ้าเธอไม่ได้ตีความผิดไปตั้งแต่แรก เอเดรียนก็กำลังวางแผนที่จะทำความสะอาดร่างกายของเธอด้วยผ้าขนหนูเปียก เขาถึงขั้นเปิดคอเสื้อของเธอด้วยซ้ำ ความสัมพันธ์ของพวกเขาเริ่มสนิทสนมกันขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไรกัน

จะเป็นไปได้ไหมว่าในช่วงที่เธออยู่ต่างประเทศจะมีอะไรบางอย่างเกิดขึ้นที่เธอไม่รู้?

คิ้วเรียวบางของวิเวียนขมวดเล็กน้อย เธอรู้สึกไม่สบายใจในใจ

วิเวียนมองดูอีวา อีวามีรูปร่างที่สวยงามมาก แม้จะนอนลง ร่างกายของเธอก็ยังดูน่าดึงดูดด้วยผิวที่อมชมพูเล็กน้อยแทนที่จะเป็นสีขาวบริสุทธิ์

แม้ว่าวิเวียนจะเป็นผู้หญิง แต่เธอก็สามารถมองเห็นความงามของร่างกายนี้ได้

เธอขบริมฝีปากล่างเบาๆ และไม่อาจห้ามใจได้ กระซิบว่า "จริงๆ แล้ว ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ฉันต้องขอบคุณคุณ"

อีวาหลับตาลง ผลจากความเย็นทางกายนั้นค่อนข้างดีสำหรับเธอ ความรู้สึกของของเหลวที่เย็นลงทำให้รู้สึกสดชื่นและสบายตัว

ความร้อนในร่างกายของเธอลดลงไปมาก

เมื่อเธอลืมตาขึ้น เธอก็สบตากับจ้องมองอันงดงามของวิเวียน

“ขอบคุณฉันเหรอ” วิ เวียนพยักหน้า “ใช่แล้ว ถึงแม้จะดูเหมือนว่าเอเดรียนช่วยให้คุณผ่านช่วงเวลาที่ยากลำบากมาได้ด้วยการแต่งงานปลอมๆ กับคุณ แต่ฉันรู้ว่าตัวตนของคุณปกป้องเขาจากปัญหาต่างๆ มากมายในช่วงสองปีที่ผ่านมา ดังนั้นฉันอยาก จะขอบคุณคุณ ไม่เช่นนั้น หลังจากกลับมา ฉันคงต้องลำบากแน่ถ้ามีเพื่อนสาวของเขาอยู่รอบๆ”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ อีวาก็ตกตะลึง เธอไม่ได้โง่และเข้าใจถึงนัยยะที่แฝงอยู่ในคำพูดของเธอ เธอขอบคุณอีวาเพื่อยอมรับตัวตนของเธอก่อน จากนั้นจึงเตือนเธอว่าการแต่งงานของเธอกับเอเดรียนเป็นของปลอมเพื่อระงับภาพลวงตาที่อีวาอาจมี วิเวียนทำให้จุดยืนของเธอชัดเจน

อีวาเม้มริมฝีปากและยังคงเงียบอยู่

วิเวียนเช็ดตัวให้เธออยู่พักหนึ่ง แล้วหลังจากเช็ดตัวเสร็จแล้ว เธอก็ช่วยอีวาใส่เสื้อผ้าและพยุงให้เธอลุกขึ้นนั่ง เธอถามอย่างครุ่นคิด “รู้สึกดีขึ้นแล้วหรือยัง คุณอยากดื่มน้ำไหม ฉันจะรินให้คุณสักแก้วไหม”

ตอนนั้นเอวารู้สึกกระหายน้ำเล็กน้อยจริงๆ "โอเค"

วิเวียนเดินไปเทน้ำใส่แก้วให้เธอ

อีวาถือมันไว้และจิบ ลำคอของเธอเริ่มรู้สึกดีขึ้นในที่สุด

เธอเงยหน้าขึ้นมองวิเวียนและบอกเธอว่าเธอต้องการพูดอะไรก่อนหน้านี้

“จริงๆ แล้วคุณไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับความรู้สึกของเอเดรียนที่มีต่อฉัน เขาจะคอยอยู่เคียงข้างคุณเสมอ ท้ายที่สุดแล้ว คุณช่วยชีวิตเขาไว้ และไม่มีใครเทียบได้ คุณยังช่วยฉันด้วย และฉันจะไม่มีวันลืมความกรุณาของคุณ”