Rozdział 556 Robienie z siebie głupca

William prychnął, patrząc na nią. Dym, który wydychał, unosił się nad jej głową, a zapach nikotyny wdzierał się do jej nozdrzy, drażniąc ją. „Nie mogę uwierzyć, że masz takie wysokie mniemanie o sobie, myśląc, że przyszedłem do szpitala celowo, aby stworzyć z tobą przypadkowe spotkanie” – powiedział William, pochylając się lekko i powiedział niskim, gorzkim głosem: „Nie mam już do ciebie żadnych uczuć, odkąd dźgnęłaś mnie tamtego dnia. Stworzenie przypadkowego spotkania? Czy ty w ogóle myślisz, że to możliwe?”

Jego sarkastyczny chichot sprawił, że poczuła się, jakby to ona robiła z siebie idiotkę. Ścisnęła podłokietnik wózka inwalidzkiego ze złością i nerwowością. Jej dłonie były czerwone od zimna, a jej smukłe palce wyglądały krucho na wietrze.

William spojrzał na jej dłonie obojętnie i prychnął: „Słuchaj, granie kartą litości jest tylko twoją zgubą. Gdybyś przestała udawać i stanęła na nogi, wskoczyłabyś do samochodu w mgnieniu oka. Dlaczego wciąż tu marzniesz?”