Rozdział 337

Teraz, gdy Janet miała wsparcie Masona, była nietykalna.

W tej chwili dyrektor pocił się obficie i prawie nie mógł ustać prosto, opierając się o kanapę, aby uzyskać wsparcie. „Młody Mistrzu Mason, na pewno to sprawdzę”.

„ I to wszystko?” Mason prychnął, całkowicie niszcząc ostatnią cząstkę energii psychicznej, jaka pozostała dyrektorowi, którego usta zbladły. „Młody Mistrzu Mason, to moja ignorancja sprawiła, że została skrzywdzona. W przyszłości z pewnością będę promować pracę zespołową i przyjaźń wśród uczniów, aby zapobiec ponownemu wystąpieniu takiej sytuacji.