Rozdział 33

Zaraz po tym, jak Melody się odezwała, Noami i Rosalie milczały, więc położyłem się obok Melody.

Po zdmuchnięciu znalezionych świec w pokoju natychmiast zapadła ciemność.

Potem Melody mnie przytuliła i pocałowała w czoło. „Jestem z ciebie taka dumna; nie mogę uwierzyć, że naprawdę zrobiłaś coś tak niesamowitego”.