Hoofdstuk 10
Leo ging die nacht vier keer met me mee tot ik niet meer kon. Ik vroeg me af waar het vuur vandaan kwam. Het deed me denken aan vroeger. Tijden waarvan ik wist dat ze voorgoed voorbij waren.
Ik werd wakker. Tot mijn verbazing lag Leo naast me in bed.
Tranen welden op in mijn ogen en ik wilde huilen. Er was een tijd dat ik elke ochtend wakker werd met deze aanblik van hem, voordat ik ging hardlopen. Het lot had mijn leven compleet overhoop gegooid en ik betwijfelde of ik ooit nog gelukkig zou worden.