Κεφάλαιο 47
Η Όντρεϊ
Έσπρωξα το πιάτο πίσω με έναν ικανοποιημένο αναστεναγμό, με την κοιλιά μου γεμάτη πλούσια μπριζόλα και το τσαντάκι του τζιν και τόνικ. Το βλέμμα μου στράφηκε στον Έντουιν, ο οποίος είχε τελειώσει και αυτός το φαγητό και τώρα έβγαζε τα τελευταία κατακάθια από το ουίσκι του.
Ένα ρουζ απλώθηκε αμέσως στο πρόσωπό μου. Έπιασα γρήγορα την τσάντα μου, ψαχουλεύοντας για λίγα μετρητά.